เรื่องที่เคยได้ยินมา

ผมเพิ่งรู้ว่าเมื่อเรายิ่งเขียนหนังสือมากเท่าไหร่ เราก็จะรู้ว่าเราจะยังไปไม่ถึง เราอยู่จุดหนึ่งเพื่อที่จะไปจุดหนึ่งเสมอ เราฝันถึงเรื่องราวเรื่องหนึ่งที่อยากเขียน มันเป็นความแปลกใหม่ แล้วมันก็กลายเป็นอดีต ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายที่เรื่องที่อยู่ข้างหน้ากลายเป็นเรื่องในอดีต แต่เรื่องที่ยิ่งใหญ่นั้นคือความฝันที่ไม่รู้จักจบสิ้น ความฝันไม่เคยจบสิ้น เมื่อคุณมีความฝันคุณก็จะไม่มีคำถามในใจว่าคนเราเกิดมาทำไม เมื่อคุณมีความฝันคุณก็จะไม่ก่นด่าความทุกข์ที่คุณได้เผชิญ หากแม้นเรายังทำงานหนัก แลกทุกอย่างเพื่อให้มันเกิดขึ้น ความฝันก็จะยังคงอยู่ตลอดเวลา ไม่สำคัญว่าเราจะอยู่ที่ไหน แหล่งเสื่อมโทรมของเมืองใดเมืองหนึ่ง หรือในสังคมที่เสื่อมทราม สำคัญอยู่ที่ว่าใจเราอยู่ที่ไหน ที่นั่นมีความสุขหรือเปล่า แค่คิดว่า...นั่นเป็นจุดหมายปลายทางหนึ่งที่เราฝันไว้ เฝ้าฝันถึงความสุข แม้นจะยังไปไม่ถึงแต่นั้นคงไม่ใช่ปัญหา เพราะสำคัญว่า เพียงเรารู้จักฝันถึงความสุข เราก็จะมีความสุข


งานชิ้นหนึ่งกำลังจะเริ่มต้น งานชิ้นหนึ่งกำลังจะจบสิ้น


ดูเหมือนว่าเรื่องที่ไกลออกไปเริ่มมีภาพพลางพาให้มองเห็นอีกแล้ว


*********