""""""""

เคยได้ยินหลายคนกล่าว...ชีวิตคือการเดินทางไกล ผมเองไม่แน่ใจนักว่าครั้งแรกที่ได้ยินประโยคนี้ ผมนั้นรู้สึกหรือเข้าใจมีนมากน้อยแค่ไหน หลายวันที่ผ่านมานี้ หลังจากที่ใช้เวลาที่มีอยู่ในแต่ละวันไปคิดถึงเรื่องของคนอื่น ส่วนที่เหลือ ก็นำมาย้อนคิดเรื่องของตัวเอง เมื่อเรากลับไปย้อนคิดถึงสถานที่ๆจากมา จึงทำให้รู้ว่าเป็นเราที่ได้เคลื่อนที่ แต่บางครั้งชีวิตของคนก็ไม่ได้มีความหมายเหมือนระยะพิกัดทางฟิสิกข์ อาจเป็นเพราะกับชีวิตคน บางครั้งการอยู่กับที่ก็เหมือนกับการเดินทาง เราสามารถเรียนรู้คนได้มากขึ้น เรียนรู้โลกได้มากขึ้น มองเห็นสิ่งต่างๆได้ชัดขึ้น บางครั้งเพียงเราหยุดอยู่กับที่ ในครั้งนั้นหัวใจเราอาจเดินทาง
ผมเดินทางมากกว่าปกติ ในระยะเวลาสองสามวันนี้ ถึงตอนนี้ผมเพิ่งเข้าใจว่า บางทีผมอาจเพิ่งมาถึงเชียงใหม่ ผมพยายามย้ายที่อยู่ คิดว่าคงจะเปลี่ยนสถานที่นอนหลังจากนี้ หลังจากที่รบกับสิ่งที่มองไม่เห็นอยู่นาน
ผมไม่แน่ใจนักว่า...บางครั้ง วันเวลาที่ผ่านไปในชีวิต แต่ละวินาที แต่ละชั่วโมง อาจเป็นระยะเวลาในการเดินทางของชีวิต ผมชอบย้อนกลับไปมองวันเวลาเดิมๆ เรื่องเก่าๆ มันเพียงพอที่จะสามารถทำให้เรามีเรื่องวุ่นๆในจิตใจได้บ้าง บางครั้งความเงียบเหงามันร้ายกาจกับความผิดหวังเสียอีก
มองกลับย้อนเวลาไป...ในตอนที่เดินทางออกมาจากบางกอก ระยะทางที่จากมาก็เท่าเดิม อาจมีเพีงเวลาเท่านั้นที่เพิ่มขึ้น มากขึ้นในวินาทีที่ผ่านไป บางทีการมองโลกของผมนั้นอาจเปลี่ยนไปโดยไม่รู้ตัว บางทีหลายสิ่งในตัวผมเปลี่ยนไปโดยที่ผมไม่สามารถรู้ เพียงสังเกตรอบข้าง บางครั้งเรานั้นจึงรู้ว่ามีบางอย่างเปลี่ยนไป แมวสามสีที่จากเป็นสาวโสด กลับกลายที่เสียสถานะภาพการเป็นโสด ต้นไผ่ที่โตขึ้นในทุกวัน
ยอมรับ...หลายอย่างอาจเปลี่ยนไป ไม่ใช่แต่เพียงผู้อื่น เป็นเราก็เปลี่ยนไปด้วย จากที่เคยร้องไห้ดังๆ ตอนนี้กลับเบาลงกว่าเดิม
.................................