เสียงเรียกในตอนเช้า...

ในชีวิตของข้าพเจ้าความรู้สึกแรกหลังการตื่นนั้นสำคัญมาก ถ้าตื่นขึ้นมาแล้วเหงาจะเหงาทั้งวัน คล้ายยึดถืออารมณ์แรกหลังการตื่นเป็นตัวกำหนดอารมณ์ของวันนั้นๆ ถ้าจับเอาอารมณ์ในแต่ละวันมาทำกราฟ ข้าพเจ้าเชื่อว่ากราฟอารมณ์เหงาจะเป็นกราฟแท่งที่สูงที่สุด วันนี้ก็ไม่ได้แตกต่างกับวันที่ผ่านมาในชีวิตมากนัก เพียงแต่รู้สึกหนักกว่าเดิมนิดหน่อย ข้าพเจ้ารู้สึกว่า มีทั้งเหงาและเศร้าปนกัน
ข้าพเจ้าออกเดินทางเพียงเพราะว่าข้าพเจ้าอยากลืมชีวิตทั้งหมดที่ผ่านมา ลืมทุกอย่างและทิ้งทุกสิ่ง เป็นข้าพเจ้าเลือกที่จะไม่มีเพื่อนเป็นสิ่งที่มีชีวิต เพื่อนที่ข้าพเจ้าเลือกคือสิ่งที่มนุษย์ทั่วไปมองว่ามันไม่มีชีวิต
บางคนกลัวความเหงาแต่ข้าพเจ้ากลับไม่กลัว ยามที่ข้าพเจ้าร้องไห้อย่างน้อยก็มีมันที่อยู่เป็นเพื่อนข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจำได้ต้องใช้เวลานานพอสมควรกว่าข้าพเจ้าจะมีเพื่อนเป็นความเหงาได้ ข้าพเจ้าบ่นถึงคนอื่นเสมอกับความเหงา ความเหงาก็รับฟังโดยดีโดยไม่มีปริปากบ่น บางครั้งข้าพเจ้าหัวเราะข้าพเจ้ารู้สึกมันก็พลอยดีใจกับข้าพเจ้าไปด้วย คนทั่วไปมักกลัวความเหงาเพียงเพราะว่าความเหงามักทำให้คิดถึงสิ่งที่มีชีวิต จริงๆแล้วข้าพเจ้าก็กลัว กลัวที่ว่าวันหนึ่งข้าพเจ้าจะกลับไปคิดถึงสิ่งที่มีชีวิตอีก
เพื่อนและสิ่งที่จากมามักจะมาเยี่ยมเยือนข้าพเจ้าเสมอภายในฝัน นี่คือสาเหตุว่าทำไมข้าพเจ้าจึงไม่ค่อยสดชื่นนักหลังการตื่น เกือบปีหนึ่งแล้วที่ข้าพเจ้าจากบ้านมา เหมือนข้าพเจ้าจะรับมือกับมันได้ดีแล้ว แต่เหมือนในทุกๆวันจะมีบทเรียนใหม่ๆมาเสมอ
หมอบอกคนป่วยต้องรักษา...จำเป็นต้องใช้ยา
ยาของข้าพเจ้า...สุรา
คนว่าข้าพเจ้าดื่มเหมือนคนอยากตาย ข้าพเจ้ายิ้มรับเป็นเพราะว่าข้าพเจ้ามีแผนการไว้ ข้าพเจ้าไม่อยากอยู่บนโลกนี้นานนัก ไม่ได้บ้าไปเพียงเพราะผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่ได้บ้าเพียงเพราะไปจมปลักกับความผิดหวัง บางครั้งคนเรามีทางเลือกหลายวิธีแต่ก็เป็นหลายครั้งที่เราเลือกวิธีที่ผิด สุราทำให้ข้าพเจ้าแยกกับความเหงาชั่วคราว สุราทำให้ข้าพเจ้าตัดขาดจากภาพในอดีตได้ชั่วคราว ข้าพเจ้ารู้มันเป็นมายาแต่ข้าพเจ้าก็เลือกมัน
ข้าพเจ้าที่ทราบ...คนเราฝันยังไงก็ต้องตื่นมาพบความจริง หลับไปนานยังไงก็ต้องตื่น
สิ่งที่ข้าพเจ้าเพียงต้องการ...ในสิ่งที่ข้าพเจ้าเข้าใจ บางครั้งการทำร้ายร่างกายตัวเองให้ทรุดโทรมโดยการดื่มในแต่ละวัน นี่เป็นวิธีหนึ่งที่จะลาจากจากเพื่อนที่เป็นความเหงาได้ชั่วคราว อย่างน้อยสุราก็สอนให้ข้าพจ้าเข้าใจอย่างหนึ่ง ไม่มีสิ่งใดอยู่เป็นเพื่อนกับเราได้ตลอดกาล แม้แต่ตัวมันเอง
วันนี้...ข้าพเจ้าดื่มในตอนเที่ยง วันนี้ข้าพเจ้าอยากมีเพื่อนเป็นสุรา มิใช่ความเหงา
เห็นคนเดินผ่านไปมา...ข้าพเจ้าพึงพอใจ อย่างน้อยก็ยืนยันว่าข้าพเจ้าอยู่บนโลกมนุษย์
.................................................